ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ;ΟΧΙ ΑΙΣΘΗΜΑ ΝΤΡΟΠΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΙΔΟΣ ΜΑΣ!

Τα σπήλαια είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με το ταξίδι του ανθρώπου στο χρόνο.Προσέφεραν καταφύγιο σε δύσκολους και επικίνδυνους καιρούς ,αποτέλεσαν τοπους λατρείας και πίστης ή ακόμα και χώρους εργασίας για τους ανθρώπους της υπαίθρου .Στις μέρες μας αποτελούν τα πιο αγνά και αμόλυντα οικοσυστήματα του πλανητη μας με ορισμένες εξαιρέσεις δυστυχώς.Με λύπη μας διαπιστώσαμε οτι μια τέτοια εξαίρεση βρίσκεται και στο νομό μας στην περιοχή του Ακρωτηρίου το γνωστό στους περισσότερους σπήλαιο του Αγιου Ιωάννη.

Πρόκειτε για ένα οριζόντιο σπήλαιο απο τα πρώτα που εξερευνήθηκαν από την σπηλαιολογική ομάδα Χανίων συνολικού μήκους 135 μέτρων με πλούσιο διάκοσμο.Σε πρόσφατη επίσκεψη από δυο μέλη της ομάδας μας παρατηρήθηκε η παρούσία απορρυμάτων κάθε λογής από σπασμένα γυαλιά ,χρησιμοποιημένα κεριά μέχρι παλιά σάπια σχοινιά τα οποία αποτελούσαν εκτός από εστία μόλυνσης και επικίνδυνες παγίδες για τον επισκέπτη όπως επίσης και μεγάλος αριθμός σπασμένων σταλαγμιτικών σχηματισμών .Ετσι λοιπόν και τέθηκε η ιδέα για μια εκδρομή όπου θα δινόταν η ευκαιρία σε όποιον ήθελε να έρθει σε επαφή με τους υπόγειους θυσαυρούς της περιοχής και ταυτόχρονα να αφαιρεθούν από τον χώρο του σπηλαίου οσο το δυνατόν περισσοτερα σκουπίδια. Ετσι λοιπόν και έγινε , μια από της εξορμήσεις του Ορειβατικού Χανίων είχε προορισμό το Γουβερνέτο και συγκεκριμένα τα σπήλαια Αχοιρόσπηλιο και σπήλαιο Αγίου Ιωάννη.Στο Αχοιρόσπηλιο δεν συναντήσαμε σκουπίδια αλλα δυστυχώς συναντήσαμε βανδαλισμούς ,κάποιοι επισκέπτες κατα το παρελθόν θεώρησαν σωστό και όμορφο να γράψουν τα ονόματα τους με σπρέυ στα τοιχώματα του σπηλαίου.Αφού η ομάδα περιπλανήθηκε για λίγο στο εσωτερικό του σπηλαίο πήραμε το δρόμο για το σπήλαιο του Αγίου Ιωάννη όπου μας περίμενε μπόλικη δουλειά.Το εν λόγω σπήλαιο δέχεται ετησίος πληθώρα επισκεπτών καθώς βρίσκεται πάνω στο μονοπάτι για την παλιά μονη Καθολικού με αποκορύφωμα την ημέρα της γιορτής του Αγίου.Δυστυχώς πολλοί από αυτούς φροντίζουν να αφήσουν πίσω τους τα περιττά.Η διαδικασία καθαρισμού ξεκίνησε με την καταβαση δυο μελών της σπηλαιολογικής ομάδας στην λαξευτή στέρνα που βρίσκεται στην είσοδο του σπηλαίου η οποία είχε μετατραπεί σε κάδο αποριμμάτων στην κυριολεξία!Αφού αφαιρέθηκαν οσα σκουπίδια ήταν δυνατόν συνεχίσαμε στο υπόλοιπο σπήλαιο οπου και εκεί η παρουσία των ανθρώπινων «ενθυμίων» ήταν έντονη .Συνολικά αφαιρέθηκαν τρεις μεγάλες σακούλες αποριμμάτων οι κάποιες απο τις οποίες χρειαστηκέ μεγάλη προσπάθεια να βγούν απο το σπήλαιο και να μεταφερθούν ως τη Μονή Γουβερνέτου οπου βρισκόταν οι πλησιέστεροι κάδοι.

Τα σπήλαια είναι ευάισθητα οικοσυστήματα που χρειάζονται το σεβασμό και την προστασία μας καλό θα είναι οταν επισκεπτόμαστε ένα τετοιο χώρο φεύγοντας να παίρνουμε μαζί μας μόνο εντυπώσεις και τα προσωπικά μας υλικά.Να είμαστε πολυ προσεκτικοί με τον διάκοσμο του σπηλαιου οι σταλακτιτικοί σχηματισμοι έχουν αξία μόνο μέσα στα σπήλαια!Η τακτική κάποιων να σπάνε κομματια σχηματισμών ωστε να διακοσμήσουν το σαλόνι τους ή να καλύψουν μια γωνιά στο τζάκι είναι επιεικώς εγκληματική και με κάνει να απορώ ποιος θέλει για διακοσμητικό ένα πτώμα;Αφού περι αυτού πρόκειτε ενας σπασμένος σταλαγμίτης δεν είναι τιποτα άλλο από ενα πτώμα της φύσης!Ας κράτησουμε λοιπόν και ενα «παράδεισο» αμόλυντο!Εγώ τουλάχιστον θέλω και οι απόγονοι μου να τους θαυμάσουν αλλα όχι από φωτογραφίες αρχείου με το σχόλιο «ΠΟΣΟ ΟΜΟΡΦΟ ΗΤΑΝ!!»

ΕΥΧΟΜΑΙ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!!



ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΥ

Ο Γιώργος και ο Μάρκος ηταν εδω και τους "ευχαριστούμε" που το μοιράστηκαν μαζί μας



Αλλα η ομορφιά της φύσης πάντα θα υπερισχύει!!!!

Comments

karry said…
Ωραία πρωτοβουλία... καλές γιορτες